ಸಂಸ್ಕೃತವು ನಮ್ಮ ಪೌರಾಣಿಕ, ಧಾರ್ಮಿಕ, ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಪರಂಪರೆಯ ಮೂಲಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ಭಾಷೆಯ ಅಧ್ಯಯನವು ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ನಾಡಿದೊರೆಗಳಂತೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ವೇದಗಳು, ಉಪನಿಷತ್ತுகள், ಪುರಾಣಗಳು, ಮಹಾಭಾರತ ಮತ್ತು ರಾಮಾಯಣದಂತಹ ಅನೇಕ ಮಹಾನ್ ಗ್ರಂಥಗಳು ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ರಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ. ಈ ದಾರಿಯ ಮೂಲಕ, ನಮ್ಮ ಪುರಾತನ ವಿಜ್ಞಾನ, ತತ್ವಜ್ಞಾನ, ಮತ್ತು ಧರ್ಮದ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.
ಸಂಸ್ಕೃತದ ಜ್ಞಾನವು ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸನ್ನು ತೀಕ್ಷ್ಣಗೊಳಿಸುವ ಶಕ್ತಿ ಹೊಂದಿದೆ. ಸಂಸ್ಕೃತ ವ್ಯಾಕರಣದ ಗಂಭೀರತೆ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧತೆ, ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಅವರ ಸೃಜನಶೀಲತೆ ಮತ್ತು ವಿಚಾರ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇವ್ಯಾವುದಕ್ಕೂ ಸಂಸ್ಕೃತದ ಅಭ್ಯಾಸವು ಭಾಷೆಯ ಸೌಂದರ್ಯ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಅನಾವರಣ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಪಂಡಿತರು ಮತ್ತು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಈ ಭಾಷೆಯ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಲು ಮತ್ತು ಅರ್ಥೈಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.
ಇದಲ್ಲದೆ, ಸಂಸ್ಕೃತವು ಭಾರತದ ಇತರ ಭಾಷೆಗಳ ಮೇಲೆಯೂ ಬಹುಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಬೀರಿದೆ. ಅನೇಕ ಭಾರತೀಯ ಭಾಷೆಗಳು ಸಂಸ್ಕೃತದಿಂದ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ ಪದಗಳು ಮತ್ತು ವ್ಯಾಕರಣವನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಿವೆ. ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ, ಸಂಸ್ಕೃತವನ್ನು ಕಲಿಯುವುದರಿಂದ ಇತರ ಭಾರತೀಯ ಭಾಷೆಗಳ ಮೇಲೆ ನಿಖರ ಜ್ಞಾನವು ಬೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಮತ್ತು ಪರಂಪರೆಯನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಬೆಳೆಸಲು, ಸಂಸ್ಕೃತದ ಅಧ್ಯಯನವು ಅತೀ ಅಗತ್ಯವಾಗಿದೆ.